محمدعلی روشن :
سهراب پورمداح :
زهرا سعیدی مبارکه :
مدیرعامل کاله :
فضيلت و ثواب انتظار فرج
1-شيخ صدوق (ره) به اسناد خود، از امام باقر عليه السّلام، و او از پدرانش روايت نمودند كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود:
افضل العبادة انتظار الفرج
: «برترين عبادت، انتظار ظهور امام زمان (عج) است» .
2-عمّار ساباطى مى‌گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: «آيا ارزش عبادت در زمان غيبت امام حقّ، در عصر دولت باطل، بالاتر است، يا ارزش عبادت، با ظهور حقّ، در عصر دولت آشكار امام حقّ از شما بالاتر است؟ !» .
577امام صادق عليه السّلام فرمود: «اى عمّار! سوگند به خدا صدقۀ پنهانى از صدقۀ آشكار، بهتر است، همچنين عبادت پنهان شما با (برقرارى پيوند به) امام پنهان شما، در عصر حكومت دولت باطل، بهتر است، زيرا در عصر دولت باطل، از دشمنانتان ترس و هراس داريد» [و همين موجب افزايش ثواب شما خواهد گرديد].
3-برقى از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود: «هر كس از شما در حال انتظار فرج امام زمان عليه السّلام بميرد، مانند كسى است كه همراه قائم عجّل اللّه فرجه در خيمۀ او است، سپس لحظه‌اى درنگ كرد، و آنگاه فرمود: بلكه مانند كسى است كه همراه آن حضرت، شمشير بدست، با دشمن بجنگد، سپس فرمود:
لا و اللّه الاّ كمن استشهد مع رسول اللّه
: «نه چنين است، سوگند به خدا، مگر مانند كسى است كه در ركاب رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله شهيد مى‌شود» .
4-شيخ طوسى (ره) از جابر روايت مى‌كند كه گفت: ما به حضور امام باقر عليه السّلام رسيديم، جماعتى بوديم كه پس از اعمال حجّ به خدمتش رسيده بوديم، هنگام خداحافظى، عرض كرديم: «اى پسر رسول خدا! ما را نصيحت كن» .
آن حضرت فرمود: «بايد نيرومند شما، ضعيف شما را يارى كند، و ثروتمند شما بر تهيدست شما مهربانى نمايد، و انسان بايد براى برادر دينى خود همان گونه خيرخواهى كند، كه خيرخواه خودش مى‌باشد، رازهاى ما را بپوشاند، مردم را بر گردن خودتان سوار نكنيد، و امر ما را نظر كنيد، و به گفتار و اخبار ما توجّه نمائيد، اگر آنها را موافق قرآن يافتيد، آن را فراگيريد و اگر موافق قرآن نبود، آن را ردّ كنيد، و اگر مشتبه و نامعلوم بود (كه آيا موافق قرآن است يا نه؟) توقّف كنيد، و به ما مراجعه نمائيد، تا آن را براى شما واضح كنيم، وقتى كه مطابق وصيّت ما رفتار كرديد، و به سوى ديگران نرفتيد، هرگاه قبل از خروج قائم عجّل اللّه فرجه كسى با چنين حالى بميرد، شهيد مرده است، و كسى كه ظهور قائم ما را درك كند و در ركاب او كشته شود، داراى پاداش دو شهيد است، و كسى كه در يارى او، دشمن را بكشد، پاداش بيست شهيد را دارد» .
5785-نعمانى به اسناد خود، از جابر بن يزيد جعفى نقل مى‌كند كه امام باقر عليه السّلام فرمود: «مادام كه زمين و آسمان، آرام است آرام باشيد 1، يعنى بر احدى خروج نكنيد، زيرا در امر شما خفائى نيست، آگاه باشيد كه اين امر آيتى از جانب خدا است نه مردم، و ماجراى خروج قائم عجّل اللّه فرجه از آفتاب روشنتر است، بر نيكان و بدان مخفى نيست، آيا شما صبح را مى‌شناسيد؟ اين امر (خروج قائم عجّل اللّه فرجه) مانند صبح است و خفائى در آن نيست» 2.
6-شيخ صدوق (ره) از امام صادق عليه السّلام نقل مى‌كند؛ كه فرمود:
«روزگارى بر مردم مى‌آيد كه امام آنها از آنها پنهان مى‌گردد، خوشا به سعادت آنان كه در اين زمان، بر امر ما ثابت و استوار باشند، كوچكترين پاداشى كه به آنها داده مى‌شود اين است كه خداوند به آنها چنين خطاب مى‌كند: «اى بندگان من! به راز پنهان من ايمان آورديد و غيب مرا تصديق كرديد، بشارت باد بر شما به نيكى پاداش از جانب من، براستى شما مرد و زن، بندگان و كنيزان من هستيد، از شما مى‌پذيرم، و از شما مى‌گذرم، شما را مى‌آمرزم، و به خاطر شما، به بندگانم باران مى‌دهم، و اگر شما نبوديد، عذابم را بر آنها فرود مى‌آوردم» .
جابر مى‌گويد: عرض كردم: «اى پسر رسول خدا! بهترين كار مؤمن در اين زمان چيست؟» .
فرمود: «حفظ زبان، و نشستن در خانه» .
7-نيز شيخ صدوق (ره) به اسناد خود، از ابراهيم كرخى، روايت مى‌كند كه:
1) 1حضرت رضا عليه السّلام در تأويل اين سخن فرمود: «يعنى تا نداى آسمانى را نشنيده‌ايد و سفيانى در سرزمين «بيداء» فرو نرفته، آرام باشيد (مؤلّف) .
2) 2نعمانى در اينجا مى‌گويد: به اين تأديب و آموزش امامان عليهم السّلام توجّه عميق كنيد، و شيوۀ آنها را در مورد صبر، انتظار و خوددارى، و تذكّر آنها در مورد هلاكت شتاب‌زدگان، و دروغ دروغگويان و نجات مسلمانان، و تمجيد ثابت قدمها، و تشبيه آن ثابت قدمان را به ثبات خيمه به ميخ‌ها، الگوى خود قرار دهيد، و آموزش آنها را سرمشق زندگى خود سازيد، و تابع گفتار آنها باشيد و از مرز رسم و شيوۀ آنها خارج نشويد. . . (مؤلّف) .
579به محضر امام صادق عليه السّلام رفتم، در محضرش نشسته بودم، ناگاه حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام كه در آن هنگام كودك بود، وارد شد، برخاستم و او را بوسيدم و نشستم، امام صادق عليه السّلام به من فرمود: «اى ابراهيم! بدان كه اين (اشاره به موسى بن جعفر عليه السّلام) بعد از من، صاحب (امام) تو است، قومى در رابطه با او به هلاكت مى‌رسند، و قوم ديگر به خاطر او سعادتمند مى‌شوند، خداوند قاتل او را بكشد، و بر عذاب روح قاتلش بيفزايد، بدان كه خداوند در صلب او، بهترين فرد انسانها در عصرش [يعنى حضرت رضا عليه السّلام]را خارج مى‌سازد، او همنام جدّش (حضرت على عليه السّلام) ، و وارث علم و احكام و فضائل او است، معدن امامت، و سرچشمۀ حكمت مى‌باشد، او را سركش بنى فلان پس از ديدن عجائبى از او به قتل مى‌رساند، بر اثر حسادتى كه نسبت به او دارد، ولى خداوند-گرچه مشركان نپسندند-امر خود را به مقصد مى‌رساند، خداوند از صلب او بقيّه دوازده امام [از امام جواد تا امام مهدى عليهم السّلام]را خارج مى‌سازد، خداوند آنها را به كرامت خود، اختصاص داده، و در خانۀ مقدّسش جايگزين نموده است، آن كس كه به امامت دوازدهمين نفر آنها [حضرت مهدى عجّل اللّه فرجه] اقرار كند، مانند كسى است كه شمشير را كشيده و در ركاب پيامبر صلّى اللّه عليه و آله با دشمنانش مى‌جنگد و از حريم آن حضرت، دفاع مى‌كند» .
در اين هنگام يكى از غلامان بنى اميّه وارد مجلس شد، و گفتار امام صادق عليه السّلام قطع گرديد.
يازده بار ديگر به محضر امام صادق عليه السّلام رفتم به اين قصد كه كلام خود را تمام كند و من بشنوم، ولى توفيق حاصل نشد، تا اينكه در سال آينده، نزد آن بزرگوار رفتم و نشستم، فرمود: «او [دوازدهمين نفر (امام)]كسى است كه بعد از تنگى سخت، و بلاى طولانى و بى‌تابى و ترس (شيعيان) ، گشايشى به آنها مى‌دهد، و آنها را از اين گرفتارى‌ها رهائى مى‌بخشد، خوشا به سعادت كسى كه اين زمان را درك كند. اى ابراهيم، همين مقدار براى تو بس است» .
580ابراهيم مى‌گويد: «بسيار خوشوقت شدم، هيچ‌گاه، در هيچ مورد برنگشتم، كه اين گونه خوش‌حال و شادمان شوم» .
